آجرک الله یا صاحب الزمان
حسین فریاد می زند: “هل من ناصر ینصرنی؟”
و من در حالیکه دروغ میگویم ،فریاد میزنم:
لبیک یا حسین..لبیک..
حسین به سمت دشمن تاخت میکند
و من در حالیکه خود را برای مردان غریبه آرایش میکنم،فریاد میزنم:
لبیک یا حسین..لبیک..
حسین شمشیر میخورد و از اسب به زمین می افتد؛عرش به لرزه درمی آید
و من در مجلس غیبت نشسته و میگویم:
لبیک یا حسین..لبیک..
حسین دیگر رمق ندارد،باز میپرسد: هل من ناصر ینصرنی؟
و من باز در پس نگاه های حرامم میگویم:
لبیک یا حسین..لبیک
حسین سینه اش سنگینی می کند،انگار کسی روی سینه نشسته است
نگاهی به من میکند و میگوید: یاریم میکنی؟
و من درحالیکه با موهای پریشانم در خیابان قدم میزنم
بر چهره ی مادرش زهرا(سلام الله علیها) سیلی زده و میگویم:
لبیک یا حسین..لبیک..
یا حسین گفتن آسان است…اهل کوفه هم یا حسین کفتند
اما با حسین نماندند…
گوش کن..
هنوز صدای هل من ناصر ینصرنیِ مهدی زهرا به گوش میرسد……
حسین زمانمان را یاری کنیم